Dość mocno rozpowszechnionym, choć nieprawdziwym, przekonaniem jest, że orzeczenie winy jednego z małżonków jest równoznaczne z nierównym podziałem wspólnego majątku małżonków po rozwodzie. Nie ma jednak żadnego automatyzmu i żadnego prostego powiązania pomiędzy winą w rozwodzie, a nierównym podziałem majątku. Czy zatem, i w jakich okolicznościach, możliwy jest nierówny podział majątku zgromadzonego podczas trwania małżeństwa?
Wiele osób podczas żądania rozwodu z orzeczeniem winy małżonka liczy także na podział majątku wspólnego w sposób niekorzystny dla strony winnej. Instynktownie traktując nierówny podział majątku jako „zadośćuczynienie”, jakiego ma dokonać sąd w celu wynagrodzenia szkód poniesionych w wyniku niewłaściwego zachowania małżonka, które doprowadziło do rozpadu małżeństwa.
Wiele osób także spodziewa się, że podział majątku zależny jest od wysokości nakładów poczynionych przez małżonków w trakcie trwania małżeństwa. Mówiąc prościej: jeżeli w trakcie trwania małżeństwa, jedno z małżonków zarabia więcej i bardziej przyczynia się do powstania majątku wspólnego, to liczy, że w wyniku rozwodu z orzeczeniem o winie dostanie większą część tego majątku. To, że przykładowo mężczyzna pracuje i zarabia, a kobieta zajmuje się w tym czasie domem, nie sprawi, że na wypadek rozwodu, także z orzeczeniem o winie tejże kobiety, sąd większą część tego majątku przyzna mężowi. Wkładem w małżeństwo jest zarówno praca zawodowa, jak i prowadzenie domu.
Są oczywiście sytuacje wyjątkowe, w których postanowienie sądu o orzeczeniu winy jednego z małżonków może wpłynąć na nierówny podział wspólnego majątku.
Zgodnie z art. 43 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
§ 1. Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
§ 2. Jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku. (…)
§ 3. Przy ocenie, w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do powstania majątku wspólnego, uwzględnia się także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym.
Przepisy w zakresie nierównego podziału majątku są dość nieostre, a los wniosków o nierówny podział majątku wspólnego zależy od decyzji sądu w konkretnej sprawie. Kierunki orzecznictwa w tej materii przez lata wyznaczała reguła stosowana przez Sąd Najwyższy: odejście od zasady równości udziałów jest możliwe tylko wtedy, gdy małżonek w sposób rażący i uporczywy nie przyczynia się do powstania bądź powiększenia majątku stosownie do swoich możliwości zarobkowych i sił.
Zatem, aby doprowadzić do nierównego podziału majątku wspólnego przy rozwodzie muszą zaistnieć trzy przesłanki:
- jeden z małżonków musi zgłosić takie żądanie;
- muszą istnieć ważne powody takiego żądania;
- małżonkowie w różnym stopniu przyczynili się do powstania wspólnego majątku.
Wśród tych ważnych powodów, które mogą być podstawą do żądania nierównego podziału majątku wskazać można:
- uzależnienia i trwonienie na nie majątku (alkoholizm, narkomania, zakupoholizm, seksoholizm, hazard);
- stały brak pracy zawodowej oraz niewywiązywanie się z obowiązku troszczenia się o dom i dzieci;
- prowadzenie podwójnego życia i trwonienie wspólnego majątku na „drugą” rodzinę;
Jeśli w twoim przypadku spełnione są powyższe warunki i potrzebujesz dowodów, aby domagać się nierównego podziału majątku skontaktuj się z nami.
